კაკაბაძე ილია (ილიკო) პავლეს ძე – დაიბადა 1869, სოფელი კუხი, ქუთაისის მაზრა.
სწავლა განათლება მიიღო ქუთაისის ქუთაისის კლასიკურ გიმნაზიაში. გიმნაზიიდან იძულებული იყო ადრე გამოსულიყო, რადგან უსახსრობა სწავლის გაგრძელების ნებას არ აძლევდა. შემდგომ ამისა მან მიყო ხელი თვითგანვითარებას. თანამშრომლობდა ჟურნალ გაზეთებში: კვალში, ცნობის ფურცელში, შრომაში და სხვა.
გიმნაზიიდან გამოსვლისთანავე მან დაიწყო მუშაობა ჭიათურაში შავი ქვის მრეწველობაში. ევროპის ბაზრის და საერთოდ ეკონომიურ პირობების გასაცნობათ ის 1902 წელს გაემგზავრა საზღვარგარეთ.
გიორგი ზდანოვიჩთან ერთად ღებულობდა მხურვალე მონაწილეობას მრეწველთა საბჭოს დაარსებაში. მრეწველთა საბჭოს წევრათ ითვლებოდა 12 წელიწადი. 1918 წ. არჩეულია ქუთაისის ქალაქის ხმოსნად. როცა საქართველოში „მესამე დასი“ გაჩნდა – მასთან დაიკავა დამოკიდებულება, მხოლოთ შემდეგ როცა სავსებით ჩამოყალიბდა „მესამე დასის“ მსოფლმხედველობა, გასწყვიტა მასთან კავშირი და იზიარებდა ლავროვ-მიხაილოვსკის მოძღვრებას. 1900 წლიდან ის მუშაობს უფრო გიორგი ზდანოვიჩთან.
1904 წლიდან ითვლება სოციალისტ-რევოლიუციონერთა საბჭოს წევრათ და გულმოდგინე მონაწილეობას პარტიულ მუშაობაში. ამავე წელს ილიკო არდიშვილთან ერთად დაარსა პარტიული ორგანიზაციები ჭიათურაში და ყვირილაში. ის იყო ჭიათურის წითელი რაზმის ერთი ხელმძღვანელთაგანი.
1907 წელს ის დაიჭირეს ჟანდარმებმა და მოათავსეს ჭ. ციხეში. ციხიდან განთავისუფლების შემდეგ ის 1907 და 1908 წლებში იმალებოდა, რადგან მას სდევნიდა ცნობილი ბოქაული კედია. 1914 წელს მისი ბინა რამდენიმეჯერ იქმნა გაჩხრეკილი. მას ბრალდებოდა ჭიათურაში და ბაქოში გაფიცვების მოწყობა და გაფიცულ მუშებისათვის დახმარების აღმოჩენა. ქუთაისის ჟანდარმერია მას გადასახლებით ემუქრებოდა, მაგრამ ისე მოახერხა რომ პირობით განთავისუფლებული იქმნა. რევოლიუციის დაწყების შემდეგ განუწყვეტლივ ეწევა პარტიულ მუშაობას.
წყარო: საქართველოს ეროვნული არქივი
სამოქალაქო განათლება 