19 ნოემბერი 1917 წლ. ამიერიდან ქართველი ერის სადღესასწაულო დღედ იქნება.
ერთი საუკუნის განმავლობაში ქართველი ერი, როგორც პოლიტიკური ორგანიზმი, აღარ იყო: მას აღარა ჰყავდა საკუთარი მთავრობა, იგი თავის თავს აღარ ეკუთვნოდა და, მაშასადამე, მონობის ჯაჭვით იყო შებორკილი, მონობის მძიმე უღელს ქვეშ ჰგმინავდა.
მაგრამ რუსეთის დიდმა რევოლუციამ ერთა თვისუფლების ზარი ჩამოჰკრა და საზარელი ბნელეთი ბრწყინვალე განთიადით შესცვალა.
იწყება ახალი ისტორიული ხანა, როდესაც არ იქნებიან არცა მპყრობელნი და არცა პყრობილნი, არცა ბატონნი და არცა მონანი.
ეს – ისტორიული კანონია, ე.ი. კაცობრიობის განათლებისა და კულტურის უზენაესი განვითარების შედეგია.
ერთი მხრით ტეხნიკის უმწვერვალესი განვითარება და მეორე მხრით ხალხის შეგნება შეუძლებელ ჰყოფენ რომელისამე ერის სხვა ერებზე ბატონობას.
ინგრევა პრინციპი დაპყრობისა, იმპერიალიზმისა, და მის ნანგრევებზე ახალი სოციალურ-ეროვნული შენობანი შენდებიან.
მაგრამ ცხადია, რომ თვითეულმა ერმა საკუთრი თავისუფლება თვითონვე უნდა შექმნას, თვისი შენობა საკუთარი ხელითვე უნდა ააგოს.
და 19 ნოემბერს 1917 წ. ქართველმა ერმა თავისი ეროვნული ყრილობის ხელით თავის პოლიტიკურ თავისუფლებას საფუძველი ჩაუყარა, რომელზედაც უეჭველია, სულ მალე შვენიერს პოლიტიკურ შენობას ააშენებს.
ქართველ ერს ეყოლება მოთავე რომელმაც მისი პოლიტიკური და ეკონომიური ცხოვრება უნდა მოაწყოს და მეზობელსა და შორეულ ერებსა და სახელმწიფოებს ქართველ ერის სახელით უნდა ელეპარაკოს.
აქ ქართველ ერს ეყოლება მისი პოლიტიკური ნების გამომთქმელი და წარმომადგენელი ორგანო – ეროვნული ყრილობის მიერ არჩეული ეროვნული საბჭო.
საქართველოს შვილნო! იცოდეთ, რომ საქართველოს ეროვნული საბჭო – საქართველოს უზენაესი პოლიტიკური თავია, რომლის ნებაც უნდა აასრულოს საქართველოს ყველა მოქალაქემ, ყველა მამულიშვილმა განურჩევლად ეროვნებისა და სოციალური მდგომარეობისა.
საქართველოს შვილნო! მომილოცავს საქართველოს პოლიტიკურად მკვდრეთით აღდგენა!
ვასილ წერეთელი
წყარო: გაზ. საქართველო 1927 წლის გიორგობისთვის 21 გვ.2
სამოქალაქო განათლება 