ისკანდერ ეფენდი ცივაძის სიტყვა წარმოთქმული საქართველოს პირველ ეროვნულ ყრილობაზე

ისკანდერ ეფენდი ცივაძე (აჭარელი მოლა).

პატივცემულნო უფროსნო ძმანო (ტაში). პირველად თაყვანს ვცემ იმ უზენაეს, რომელიც ბრძანდება როგორც გამთიშველი, აგრეთვე შემაერთებელიც. შემდეგ მადლობა უნდა მოგახსენოთ იმ დახმარებისთვის, რომელიც თქვენ აღმოგვიჩინეთ ომის დროს. (ტაში). ისტორიული უწყალობის გამო ჩვენი სული დამახინჯებული და დასახიჩრებული იყო. დიდხანს ვიყავით თქვენგან დაშორებული, მაგრამ ფიზიკურმა დაშორებამ სულიერად ვერ დაგვაშორა ერთი მეორეს. აჭარლებს შეგვრჩა ქართული სული, ქართული ენა, სამშობლო, რომელმაც გამოზარდა გენიოსი შოთა რუსთაველი (ტაში). ჩვენ გვსურს, რომ თავისუფლად ვიცხოვროთ რუსეთის პროტექტორატის ქვეშ. სამშობლოს მოღალატეებს, პროვოკატორებს, რომელნიც სცდილობენ მღვრიე წყალში თევზის დაჭერას, მოვაგონებ აკაკის სიტყვებს:

„კრულ იყო იმის სახელი,
ვინც მთა გასცვალოს ბარზედა,
თვის ტომის დამწუნებელსა
ჭირი მიუვა კარზედა,
ნურავნ ისხავს სხვის ქურქსა
და ნუ სცვლის თავის ენასა,
თორემ ბოლო დროს მოიმკის
უსუსურ ცრემლის დენასა.  (მხურვალე ტაში).

მაშ გაუმარჯოს თავისუფალ აჭარას, თავისუფალ საქართველოში. (ორატორი ტრიბუნას სტოვებს. დარბაზს კვლავ ხანგრძლივი ტაში იცავს. კვლავ ისმის ხმები „გაუმარჯოს აჭარას“.

წყარო: გაზ „საქართველო“  1917 წ. გიორგობისთვის 23

Leave a comment